تورم سلولی عضله

تورم سلولی

مکانیزم مؤثر دیگر در هایپرتروفی، ناشی از استرس متابولیک تورم سلولی یا افزایش جذب آب به داخل سلولها می باشد. تورم سلولی عضله به عنوان یک تنظیم کننده فیزیولوژیکی فعالیت سلول در نظر گرفته می شود.

شواهد بسیاری وجود دارد که افزایش هیدراسیون سلول عضله (افزایش جذب آب) به طور هم زمان به افزایش سنتز پروتئین و کاهش تجزیه پروتئین منجر میشود این یافته ها در سلولهای مختلف از جمله سلولهای ،استخوانی سلولهای ،سینه هپاتوسیت ها و تارهای عضلانی مشاهده شده است.

مطالعات اخیر پیشنهاد کرده اند افزایش هیدراسیون سلولی باعث ایجاد فشار به اسکلت سلولی و غشاء آن میشود که تهدیدی علیه یکپارچگی سلول به حساب می آید. در پاسخ به این تهدید سلول یک آبشار سیگنالی آنابولیک را به راه می اندازد که در نهایت به تقویت ساختار بیرونی سلول منجر می شود.

به نظر می رسد این مسیرهای پیام رسانی به وسیله حسگرهای فشاری وابسته به انتگرین درون سلولی تنظیم می شود این حسگرها باعث فعال شدن مسیرهای انتقالی آنابولیک پروتیئن – کیناز می شوند و معمولا توسط فاکتورهای رشدی موضعی فعال می شوند به نظر می رسد.

PI3K یک مولفه مهم پیام رسانی برای انتقال اسیدهای آمینه به داخل سلولهای عضلانی به دنبال افزایش هیدراسیون سلولی می باشد تحقیقات نشان داده اند اثرات آنابولیک به طور مستقیم توسط ماژولهای MAPK و به صورت مستقل از مسیر mTOR نیز انجام می شود.

علاوه بر این، تورم سلول های عضلانی ممکن است باعث شروع فرآیند تکثیر سلولهای ماهواره ای و در نهایت رشد عضلانی بیشتر منجر شود.

مدارک کمی وجود دارد که آیا تورم سلولی نشات گرفته از استرس متابولیکی ناشی از تمرینات مقاومتی، هایپرتروفی را افزایش می دهد یا خیر؟ با این حال یک توضیح منطقی برای این اثر وجود دارد. تمرینات مقاومتی تغییرات زیادی را در تعادل آب بین درون و بیرون سلول ایجاد می کند و شدت این تغییرات به نوع و شدت تمرین بستگی دارد.

تورم سلولی در تمرینات مقاومتی افزایش می یابد که در آنها مقادیر زیادی اسیدلاکتیک بر اثر خواص اسموزی لاکتات تولید می شود. البته برخی از تحقیقات این موضوع را رد کرده اند تجمع لاکتات درون سلولهای عضلانی مکانیزم تنظیمی حجم سلول را فعال می کند و افزایش اسیدوز در این مرحله این مکانیزم را تقویت می کند.

گفته شده است تارهای تند انقباض حساسیت بیشتری نسبت به تغییرات اسموزی دارند به این دلیل که آنها غلظت بالاتری از آکوآپورین ۴ (AQP4) – کانال های انتقال دهنده آب دارند با توجه به اینکه تارهای تند انقباض بیشترین پتانسیل رشد را دارا هستند افزایش تورم و هیدراسیون در این تارها می تواند رشد آنها را به طور معناداری بهبود بخشد.

نوشته شده از کتاب دانش و توسعه هایپرتروفی عضله ( ص ۷۲- ۷۳)